De almadraba (van het Arabische woord almadrába, plaatst waar men slaat of vangt) is een oude vis wijze die men al sinds mensenheugenis toepast bij de tonijnvangst in Andalusië en Ceuta
Daarbij maakt men gebruik van de verplaatsing van de tonijn scholen van de Atlantische Oceaan naar de Mediterrane zee en omgekeerd.
Op deze wijze werd de tonijn al gevangen in de tijd dat de Feniciërs de gebieden bevolkten , 3000 jaar geleden. De Almadraba bestond uit een labyrint van netten in de natuurlijke stroom van de Tonijn, die hier kort langs de kust voer. Op deze wijze ving men in de maanden april tot eind mei de vis die men wilde hebben. Tenslotte word elke vis met de hand uit de netten gehaald bekeken en dan beslist of men deze vis terug gooide of niet. Zo zorgde men er ook voor dat de vis niet uitstierf en elk jaar weer opnieuw vis had.
In onze Spaanse winkel verkopen wij Almadraba vis producten
Men maakt ook van de vis de Mojama. Nadat de vis 15 tot 30 dagen onder het zout heeft gelegen wordt hij bij de betere bedrijven te drogen gehangen.
Vroeger hing men de vis te drogen in de volle zon boven op de daken. Vandaag de dag mag men dat niet meer van "Brussel" en gebeurd dit in droogkamers.
Gebruik van de Almadraba in Andalusië
In vroeger tijden had men almadrabas in Cádiz, Chiclana de la Frontera, Conil de la Frontera, Barbate, Rota, Zahara de los Atunes, La Línea de la Concepción, Nueva Umbría (Lepe), Ceuta, La Azohia (Cartagena), Isla Cristina y en Tarifa.
Het moment voor de Almadraba vangst is het moment dat de tonijn scholen de straat van Gibraltar passeren op weg naar de Middellandse zee vanuit de poolcirkel. Vandaag de dag vist men traditie getrouw eenmaal per jaar met de Almadraba methode in het Zuiden van Spanje
Techniek van de Almadraba visvangst
De almadraba is de kunst van de tonijn vangst. deze traditionele vangstmethode bestaat uit een netwerk van netten die verticaal in het water staan en bevestigd zijn aan de bodem. Het geheel vormt een doolhof waaruit de vis niet meer kan ontsnappen. Aan een uiteinde van het doolhof loopt het net omhoog tot aan een punt waar de vissers met bootjes liggen te wachten om de vis zo uit het net te nemen. Niet alleen tonijn maar ook andere soorten vis vangt men op deze wijze. De vissen blijven in leven met deze wijze zodra men ze in de boot haalt, daar selecteert men op grootte en kwaliteit. Sommige vissen kunnen wel tot 200 kilo zwaar zijn. Deze wijze is volgens sommigen een duurzame visvangst methode daar men nooit bijvangsten heeft die het niet overleven.... Men kiest nm in het water de vis uit die men wil hebben, de rest blijft in het water. Zo vangt men 1 maal per jaar ( in mei ) met toestemming van Europa de befaamde Blauwvintonijn volledig met de hand. Deze vis wordt gezien als de absolute kwaliteit onder de tonijn.
Een filmpje op Youtube laat het goed zien.
