Samen hebben we een zoontje die we meertalig en met beide culturen opvoeden.
We maken natuurlijk heel wat mee. Maar deze blog is bedoeld om Andalucia / Spanje te beschrijven gezien door de Limburgse / Nederlandse ogen van Pierre.
Door de jaren heen maakt Pierre heel wat mee in Andalucia , deels door kennis te maken met de cultuur en later doordat samen met Maria de Spaanse Winkel zijn begonnen waar er nog meer "vreemde"dingen gebeuren. ( in de ogen van de Nederlander )
Beetje bij beetje zal Pierre dus hier ZIJN visie en belevenissen schrijven in Andalucia. Het word dus een kijkje van de ene cultuur naar de andere.
Het zal soms grappig, soms vreemd, soms kritisch zijn. Gewoon zoals we het meemaken. De belevenissen zijn wel vooral gerelateerd aan een bepaalde regio in Andalucia. per regio kan men weer andere gewoonten en gebruiken hebben.
Veel plezier met het lezen
Pierre en Maria
In deel 1 kon U al lezen dat de makelaar een huis had aangeboden van 410.000 euro voor 225.00 euro... !!!
Lang leve de crisis dus.... :-) Goed, aangezien we in Malaga stad waren met de makelaar afgesproken dat ik speciaal voor dat huis te bekijken over een paar dagen naar Ronda zou rijden. Een uur en 20 minuten rijden. Het is weliswaar een zeer mooie rit maar als je die al jaren doet zie je het niet meer....
Op zich een makkie, ongeveer half ( of zelf meer ) Ronda staat te koop dus iets vinden moet lukken.
We bestellen bij hem door hem te telefoneren. Ooit een mail adres gekregen van hem echter daar een mail naartoe sturen heeft geen nut want nooooooit krijg je reactie... :-)
Telefoneren is een beetje sneller... maar ook niet altijd.... Wegens de slechte mobiele ontvangst waar hij zit, heb je of direct een bericht dat dit nummer niet bereikbaar is of zoveel gekraak dat het geen nut heeft...
Volgens de kaart lag Ronda op een goede 100 kilometer van Malaga dus dat zou wel meevallen.... Er zat wel nog een tussenstop in een ander station. Geen probleem, tenslotte zag je nog eens wat van dat Andalusië.
We spraken bijna geen woord Spaans en verstonden nog minder dat Andalú ... In ieder geval leek het wel of die trein op kruipsnelheid naar Ronda ging. Uiteindelijk maakte de trein aanstalten om te gaan stoppen. Joepieeee !! Ronda !!!
Daar aangekomen bleek dat het dorp een mengeling was van de Andalusiers en een massa Engelsen die er als sinds de jaren 60 vrij massaal naar toe waren gekomen.
Een leuke mix vonden wij. de sfeer in het dorp was relax , niet enkel omdat het toevallig ook hier kermis was :-)
Het bedrijf was klein en zelfstandig en alle contacten liepen soepel en snel. Tot de crisis kwam en de tijden onzeker werden...
Er kwam een moment dat de grootste koffie concern van Spanje bij de Don kwam die eigenaar was van onze koffie boer uit Malaga en hem een zak met geld bood om alles te verkopen. Hij natuurlijk blij en wij kregen vervolgens te horen dat alles was verkocht en de contacten vanaf heden verliepen via elders...
